Ziya Karatekin  /  Çiftlikköy Yazıları  Yazarın Diğer Yazıları  KENTİN YAPAY DÜNYASINDA İNSANİ OLANA DOĞRU-II  KENTİN YAPAY DÜNYASINDA İNSANİ OLANA DOĞRU  KÜTÜPHANE VE MEDENİYET  LİYAKAT  AKİF  SİNİR UÇLARIMIZLA OYNAYAN TERÖR  BİRLİK RUHU  'ESKİLERİN MASALLARI' VEYA KENDİMİZLE YÜZLEŞME  (15 TEMMUZ ORDU MİLLET DESTANI'NDAN) SELA  (15 TEMMUZ ORDU MİLLET DESTANI'NDAN)  15 TEMMUZ ORDU MİLLET DESTANI'NDAN  (15 TEMMUZ ORDU MİLLET DESTANI)  BABA VE OĞUL  MAHALLİ YAKLAŞIMLA EVRENSEL OLAN KAVRANIR MI?  ANLAMAK  LİYAKAT + PERFORMANS = KALİTE  15 TEMMUZ MUHASEBESİ  ILIMLI İSLAM PROJESİ YAHUT KAPİTALİZME YENİ YOL ARKADAŞI  15 TEMMUZ'DA NE OLDU? (2)  15 TEMMUZ'DA NE OLDU?  ANLAMAK  ALGI VE GERÇEKLİK  O BİR KAHRAMANDI  TARİH VE EDEBİYAT  KÜTÜPHANE VE MEDENİYET  HOCA  BİR KİTABIN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ  EBR-İ NİSAN VE ZEHİRLENEN DÜNYA  FELAKETLER KARŞISINDA SINANMA  AKREBİN KISKACI YAHUT CİNS ATLAR  LİYAKAT  ÜÇÜNCÜ DALGA  MAHALLİ YAKLAŞIMLA EVRENSEL OLANA ULAŞILIR MI?  TÜRK ŞİİRİNDE AŞK  TÜRKÜ TADI  SON BİR SÖZ VEYA HANGİ GERÇEKLİK?   ŞİİRİN ZORUNLULUK OLMASI VE OLUŞUM EVRELERİ (2)  ŞİİRİN ZORUNLULUK OLMASI VE OLUŞUM EVRELERİ  Tarihsel Macera  ŞİİR VE GERÇEKLİK (1)  DELİ GÖMLEKLERİ  ÇARŞAMBA SÖYLEŞİLERİ  KALİTE  EV  ALGI VE GERÇEKLİK  KÜLTÜR SANAT KENTİ YALOVA  YALOVA' YA " FESTİVAL KÖYÜ" ÖNERİSİ  ALGI VE GERÇEKLİK   HEMŞERİLİK  DELİ GÖMLEKLERİ  EŞYANIN HAFIZASI  EV  TURİZM HAFTASI  KÜTÜPHANE VE MEDENİYET  Yeni eğitim öğretim yılının düşündürdükleri  TÜRKİYE TASARIMI VE TÜRKİYE'NİN SEÇİMİ  KENTİN YAPAY DÜNYASINDA İNSANİ OLANA DOĞRU-II  YALOVA'DA ÇINARIN DALI KESİLMİŞTİR  YENİ BİR YILIN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ  ÇİFTLİKKÖY'ÜN BORULARI  Değerli dostlar,  TARİHİ YENİDEN ANLAMAK ÜZERİNE

(15 TEMMUZ ORDU MİLLET DESTANI'NDAN)

BABA VE OĞUL

                             'Paletler mi büyük, ellerim mi

                             Namlular mı yoksa yüreğim mi'

15 Temmuz gecesi

Sıkılmış yumruklar yapıyordu tarihi

Kan kıyamet  bir gece  yarısında

Ölüm kusan jetler

Bombalar

              toplar

                      tüfekler

Bilumum mekanize mürtetler

Yazıyorken ihaneti

Ruhları devşirilmiş hayın sürüsü

Milletin silahını milletine döndürdü

Tankları üstüne sürdü

Kan kıyamet  bir gece  yarısında

Utancın ve onurun tarihi birlike yürüyordu

Ve yürüyordu karanlık,

Boğmak için filizlenen umudunu Millet'in

Gecenin tekinsiz sularında

Film gibi akıyor

Tarifsiz bir hızla değişiyordu zaman

Öyle olduğundan fazla, öyle kocaman

Ve öyle büyüktü ki her şey

                  kabına sığmayan yürekler nazarında

Sığmıyordu zamana vesselam

Sığmıyordu içi içine çocukların

Ve öyle büyüktü ki elleri

Öyle kocaman...

Bir çocuk sordu babasına:

Namlular mı büyük yüreğim mi?

Tutamıyorum baba,

                              zaptedemiyorum,

Söyle, nereye koyacağım yüreğimi?..

Ve binlerce yürek

Çırpınıp çınlıyorken üstünde Boğaziçi'nin

Yürüdü on beş yaşın baharında bir çocuk

Kollarının arasından kurtulup babasının

Bir atmaca gibi atıldı ileriye

Yürüdü tutuşan alev renkli tan yerine

Tekmil zırhlı birlikler gibi kendinden emin

Yürüdü paletlerin, namluların, mermilerin üstüne

                                                yürüdü dönmemecesine

Büyüyerek uğuldayan rüzgarıyla

                                                yürüdü

Ve yürüdükçe ardınca dönüştü binler,

                                                     on binler,

                                                        bir onulmaz tufana

Dönüverdi neden sonra bir zaman

                                      yiğit yüzlü bir er kişi olarak

Dönüverdi yüzünde tarifsiz aydınlıkla

Göğsünde açan yedi veren gülleri...

Kana kana içerek şehadet pınarından

Açtı kollarını baba yeniden kucakladı oğlunu

Çınladı kulağında oğlunun sesi:

"-Tutamıyorum baba, zaptedemiyorum

Söyle, nereye koyacağım yüreğimi?"

Aldı yüreğini baba, koydu yüreğinin üstüne

Başını gömdü göğsüne

Gözünden cıva gibi bir damla sızıverdi

Ve neden sonra bir nefes çekti tâ derinden

Gerilmiş yay gibi kollarını açarak

Bir tazı gibi kıvrak

                         yerinden fırlayarak

Atıldı üzerine ihanet çetesinin

Göğsünü siper edip hayın kalkışmasına

Barikatlar üzerinden küheylan gibi uçarak

Tutup elleriyle bir bir büküyordu adeta namluları

Alevler, közler ve barutlar içinden akıp geçerken

Akıyordu içinden sıcacık tuhaf bir şey

Tarifsiz bir ışığa doğru koşarken

Oğlunu düşlüyor

                        ve biraz üşüyordu

Yıkıldı yanına sonra

                       dev bir ağaç gibi

Yıkıldı derin uğultuyla

Örtmek istercesine dallarıyla

Kapandı kollarıyla

                        oğlunun üzerine

Doğrulmadı bir daha!..

Kan kıyamet  bir gece yarısında

Utancın ve onurun tarihi birlikte yürüyordu