Süleyman Çelebi  /  Çeşni  Yazarın Diğer Yazıları  Emanet ne demektir?  ÇEŞNİ  Bitmeyen bir savaştayız  Değerli dostlar,  Eleştirine kendine yap  Düşünebilmek ne büyük nimet  Namazın geldiği durum   Akıl, kalp ve cinsiyet sıralamasının bir anlamı olmalı   Türküm demekle olmaz  Camilerin ve din görevlilerinin de haftası olur mu?  Derdimi nasıl anlatmam lazım?  CHP’nin gen haritası  Kraliçenin ölümü ve düşündüklerim  Beyni yakan sorular   Af etme ve af dileme;  Besmelesiz geçen ömürler  Örnek Müslümanlık  İnsan olmak...  İnsan ne işe yarar?   Kur’an-ı Kerim’de azgınlık tanımları  Kurban Keserek Kurban Olabilmek  Kazanma ve harcama ayarlarımızı yenilemek  Hayrı hatırlayıp, kötülükten sakınma  Bir Türlü Tanıyamadığımız Kitabımız  Çoğaltılacaklarımız ve Azaltacaklarımız Var  Müslüman mıyız?  Müslüman mıyız?  Sırtındaki Yükleri At, Mutlu Ol Kardeşim!..  İlimizin gururu Şehit Talha Bahadır  Kalbi öldüren 10 şey...  Aldatan ve hile yapan neyi kazanır?  Ramazan ve Oruç  İnfak inancımız ve kültürümüz  RAMAZANA HAZIRLIK  Bir Ömer Fitoz geçti buradan  Trenle dünya yolculuğuna çıkmak  Aşağılık kompleksine yeniliyoruz  Beton atma, insan dik!  Örnek Müslüman ve günümüz  Kamu malını koruma emanete riayat  Hasat zamanı öderiz  RIZIK KORKUSU  KARMAŞIK DÜNYA GÜNDEMLERİNDE YERİMİZ.  KARMAŞIK DÜNYA GÜNDEMLERİNDE YERİMİZ.  ERİYEN TOPLUMUMUZUN FİŞİNİ TAKMAK ZORUNDAYIZ  DÜNYA BİR YIL DAHA YAŞLANDI:  Beyhude Enerji İsrafı  Dede Dünden Biraz Anlatsana (3)  Dede Dünden Biraz Anlatsana (2)  Dede Dünden Biraz Anlatsana (1)  Güzelliğini Beğenmeyene Güzelleşme Seansları  Lades, 1 Nisan ve Vahşi Avrupa   Gezi Anıları  Diyelim Ki Öldük  Dilin Afetleri  Camiler ve Din Görevlileri Haftası  Devlet Her Şeyimi Karşılasın  İnsan Bu; Su Misali  Namaz Kılanı Nasıl Tanırız?  Bitmeyen Sığınmacılar Tartışması  Gençlerimize Vermediklerimiz  Afganistan’ın Ağıtları Bitmiyor  Her Şeye Karşı Vefa Borcu  Yabancı Düşmanlığı, Muhtaçlara İmdat Olmak  Bunca Hain Nerden Çıkıyor?  Dünyanın Kenesi Olanlar  Bayram ve Sıla-i Rahim  Hatıralar Ne Kadar Önemli?  Sebiller ve Su Kuyusu  Çevremize Duyarlılık  Müslümanlık ve Dürüstlük  Akıl ve Akl-ı Selim Farkı  Seyahat ve Medenilik  Sahi Zekamızı İsraf Etmesek  Zamanın Önemi  İsrail Akıttığın Kanda Boğulasın  Ramazan’ın Can Damarı  İnfak Ayı Ramazan  İnanç ve İmanın Önemi  Ramazan Ayı  Yandık Ya Allah  Zayıflayan Değerlerimizden Cömertlik  Her Şeye Karşı Vefa Borcu  İkna Edilmiş Irgatlar  MİLLET DARBEYLE SAVAŞI ÖĞRENDİ  Doyumsuzlaşan insanlık  Suriye anıları  Mahrumiyetini çektiğimiz dostluk  Hayat bir aksi sedadır  Emekli oldun, artık öl...  24 saatte kaç şükür gerek?  Teknoloji tüm mahremiyetleri deşifre etti  2021’den beklentilerimiz  İman ve ikna  Allah’ın rızası  Yok olmamak için direniyoruz  İnsansız dünya ve Kapitalizm  Huzur vadeden ideolojileri çökerttik  Öğretmenler sistemi kilitledi  Akıl tutulması mı, akıl kilitlenmesi mi?  Camilerden mahrumiyeti hissetmek  Allah’ı dost edinmek  Merhamet teşkilatı ve hayri STK’lar  İmam Hatipler niçin var?  Acaba dinimiz mi bizi mağdur ediyor?  Katledilen Camilerimiz  Covid-19’un bize verdiği ağır cezalar  Sorumluluklarımız ve oturulan koltuklar  Ben öğretmen olsaydım  Kritik sorular!  Balkan gezisinden değerlendirmeler  Balkan gezisinden değerlendirmeler  Bir güzel yorulan kuşak  Yoklukla ve varlıkla sınavımız  Dumura uğrayan değerlerimiz ve Kurban  Doğada, doğal yaşamak  Ve Ayasofya’yı açtık  Vefa ve nankörlük  Ahlakı olmayanın dini olur mu?  Necip Fazıl’dan nasihatler  Ayasofya ve cuma namazları  Dünyayı akıllı hale getiren insan!  Makam ve Mevkilere sığınmak  Unutursan hatırlatırlar   Elini taşın altına sokmak  Dürüstlük kimden başlamalı?  Ahlaksızlıklar ahlak yerine geçince  Bir nefese bin şükür  Hayatı anlamak  Beterin beteri var  Allah ıslah etsin hastaları  Ya Rabbi Şükür  Dünyanın tek gündemi Koronavirüs  COVİD -19 / CORONAVİRÜS  Ey Ahali Diye Bağırası Geliyor İnsanın  OSMANLI TOKATI ve TÜRKLER  MANEVİYAT TRENDİMİZ VE ÜÇ AYLAR  YOĞUNLUKTAN BİRŞEY GÖREMİYORUZ  30 AK PARTİLİYLE HASBİHAL  HOYRATÇA KENDİMİZİ TÜKETİYORUZ  DOLMUŞA BİNMEK  İNANÇSIZLIK TAKINTISI  26 İLME YÖNELME  26.Bizde Arap Kaymakam, Libya’da Türk Başbakan; Sadullah Koloğlu  24. YENİ YILIMIZ KUTLU OLSUN MU?   ALLAH İÇİN YAPTIKLARIMIZA BİR BAKALIM  ÜMİTLER BİTTİ Mİ YANİ?  ERİTTİĞİMİZ DEĞERLERİMİZ  20. İKNA ET, YÖNET, KULLAN  SAÇMALIKLARLA MUTLU OLMAK  MİLLİ AĞAÇLANDIRMA GÜNÜ   DÜNYAYA GÜNDEM OLAN MİLLETİMİZ  Makineleşen insan, robotik toplum  BİNLERCE MAZERETİ KENARA KOYUP, YA ALLAH DEMEK  ATEŞ BÖLGESİNDEYİZ  DİN GÖREVLİLERİ VE CAMİLER HAFTASI   OKULLARIMIZDA İMAM HATİP FARKI  SUDAN PARA ALINIR MI?  MERKEZ CAMİSİNDE İLGİNÇ BİR HATIRA   UNUTKANLIK VE 17 AĞUSTOS  TOPLUMUN DİNAMİKLERİ  İNİSİYATİF ALABİLEN BÜROKRAT  LİYAKAT VE KALİTE  ÖNCE KENDİNDİMİZE BAKSAK  NASIL ANLATSAM, KIVRANIYORUM  TEKNOLOJİ VE DİRİLİŞ İMAM HATİP LİSESİ  BİSMİLLAH İLE

Zamanımızda her şey çok hızlı değişiyor. Elli yıllık bir ömürde, kullandığımız evlerin şekli ve kalitesi, eşyalarımızın, bindiğimiz araçlarımızın, ev konforumuzun, giysilerimiz, arkadaş çevremiz, sosyal statümüz, becerilerimiz, teknolojimiz, hatta ahlakımız, daha ilerisi dini inanç ve yaşantımıza kadar her şey çok hızlı değişiyor.

Bu değişim hayır mıdır şer midir diye de kimse işin bu tarafıyla ilgilenmez duruma da gelmedik değil. Yararlı değişimler elbette olmalı da, zararlı olan değişimler bizim sonumuzu  hazırlıyor farkındaysak tabi ki.

Eskiden inancımızdan gelen ne güzel sorumluluklarımız vardı. “İki günü birbirine eşit olan ziyandadır” hadisi şerifi bizi sürekli üretmeye, her gün yeni bir şeyleri ortaya koymaya sevk ederdi. “Her biriniz çobansınız ve sorumluluğunuz altında bulunandan mesulsünüz” buyruğu bize ne kadar ağır bir sorumluluk yüklemişti. Bu sorumluluğun altında kalmamak için ne ağır yüklerin altına girerdik. Arkamızda birilerinin varlığına bile bakmazdık.  “O bizim görevimiz” diyerek köyün yollarını onarımdan, komşunun çocuğunun derslerinden, yolda taşkınlık yapan çocukların terbiyesinden kısaca çevremizde her olup bitenden mesuldük. 

Bu mesuliyet halkımıza İmam Hatip okullarını, camileri, Kuran Kurslarını, fakir fukaraya yardım etmeyi ve daha nice hayri hizmetlerin öncülüğüne bizi zorluyordu. Sivil toplum örgütleri ile bu işler amatör ama çok daha düzenli idi. Sorumluluğunu yerine getirmeyen insanlar toplumda yer bulamaz, hatta cezalandırılırdı.

IV. Murad’la ilgili şöyle bir hikaye anlatılır. Sultan döneminde tütün, içki, keyif verici madde yasağı koyar, yasağa uymayanları şiddetle cezalandırır. Bu günkü Üsküdar civarında bir kahvehanede tütün vs. içildiğini istihbarat alır. Derviş kılığına girip buraya gider.
Selam verir, oturur. Kahveci yanına gelip, “Baba kahve içer misiniz? Der.
Padişah evet der. Kahveci, tütün içer misin? Padişah içmem.

Kahveci şüphelenir, tütün içmiyorsa ne işi var burada? Padişahın tebdili kıyafet dolaştığı haberleri var ortalıkta. Eli titreyerek kahveyi götürür ve sorar, İsminiz nedir? Murad. Kahveci, isimde sultanda var mı? Padişah, elbette var deyince kahvecinin benzi atar ve titremeye başlar. Padişahım öyleyse buyurun cenaze namazına der, olduğu yere yığılır. IV. Murad bu lafa çok güler ve kahveciyi bir defalığına affeder.  Eskiden ciddi bir kontrol, takip, iş sorumluluğunu yerine getirme arzusu ve denetimi vardı.

Bugün çıkarsız işe kimse bakmıyor. Önce almayı, sonra lütfederse vermeyi şahsımıza kriter koyduk. Asalaklık maharet kabul ediliyor. Çalışmadan kazanma, sorumluluktan kaçmak, ben değil başkası yapsın bakışı toplumumuzu İslam toplumu olmaktan uzaklaştırıyor.

Bir hikaye daha nakledip sonlandırmak istiyorum diyeceklerimi. Bir gün Sultan sarayın önünde herkesin geçtiği işlek yola büyükçe bir taş koyar ve saraydan izlemeye başlar. Bir süre sonra Vezir geçerken taşı görür ve “Bir kadro ihdas edelim de bu yollardaki taşları kaldırsın” der. Daha sonra  Asker gelir, taşı kaldırma yerine “vezirle görüşüp böyle yollara taşları bırakanlara ne ceza vereyim” diye söylenir.

Ardından başkaları gelir, her gelen aynı mantıkla söylenip geçer. Sonra sarayın dalkavuğu gelir. Tam fırsat der. Bana iyi malzeme çıkmış. Sorunu büyütür, abartır, hatta konuyla ilgili bir şiir yazarak padişaha şirin görünme gayretine girer. Zaten bütün dalkavuklar, sorun ve kaoslardan beslenirler. Hiç emek vermez, sorumluluk almaz, sadece yorum yapar, kara tablolar çizer, insanların içini karartırlar. 

Sonra bir köylü vatandaş gelir. Taşı görünce bunu kaldırmanın sadaka olduğunu aklına gelir, küfesini yere koyar ve taşı zorla iteleyerek yol kenarına bırakır. Ama taşın altından bir altın kesesi, üzerinde de ”Bu taşın altına elini sokmayı becerebilenlerin ödülüdür” notunu görür. Sevinerek oradan ayrılırken hem Allah katında, hem sultan katında değer kazanırken, iyi de bir hediye sahibi olur.

Günümüzde geçtiğimiz yollarda bir değil, onlarca taşlar var. Ama biz o taşları görmezden gelip, üstünden atlıyoruz, yanından geçiyoruz, hatta ayaklarımıza çarpıyorlar yine de görmüyoruz, bir sorumluluk da almıyoruz. O köylü bir kültüre sahipti, onun gereğini yaparak takdir kazandı. Bizim bu taşlı ortamda nerede konumlanacağımız önemlidir. Kimse olmasa bile biz Allah’ın verdiği sorumluluğumuzun gereğini her halükarda yerine getirmeliyiz. Çevremizde yaşam  sevincinizi, gayretlerimizi, fedakarlıklarımızı emen, asalak insanlardan uzak durunuz. Onların sorumsuzluğu bizi de tembelliğe ulaştırır.

Toplumdaki menfi gelişmeler kendiliğinden duracak değildir. Sorumluluk alıp taşı yerinden oynatma riski ve becerisi olanlar, altın kesesini bulacaktır. Allah kendimize gelmemizi nasip etsin. Bu ramazanda kabul olunan dualarımızdan olsun inşallah.